نويسندگان



آثار تاريخي يك عاشق



دوستان عاشق تنها



دوستان عاشق



وضعیت من در یاهو



آمار وب



طراح قالب:



موزیک و سایر امکانات





غریب

من غریبم ، غریب این شهر و دنیای پست و دون
کجا پناه برم ..
در این صحرای بی کران که جای من خالیست ..
خالیست از مهر و محبت ، از ناز و لطافت ..
غریبم ، غریبم آری چون بچه ای در آغوش خالی از عشق مادر ..
غریبم چون کودکی دریغ از نوازش پدر ..
غریبم ، غریب همیشه آشنای دریای غم و اندوه ..
کجا پناه برم ، مگر نمیدانی که جای من خالیست ..
خالیست از هرگونه عشق و دوستی ..
غریبم ، غریب این شهر و مکان نا کجا آباد ..
غریب نا کجا آبادهای پیدایی که نمیدانم آیا در وجود منقلم وجود دارد یا نه ؟
غریبم مانند غریبان دیگر ، غریبم مانند غریب شدن از پدر و مادر ، آری غریبم و جای من خالیست ...


[+] نوشته شده توسط vahed در 21:39 | |







نوار سیاه

 

به جای ساعت ..

نوار سیاهی ، به مچ دستم بستم ..

                  زمان برای من متوقف شد ...

                                                         ومن

 پیمان خودم را با هر چه زمان است و هر چه مربوط به آن بود 

    شکستم


[+] نوشته شده توسط vahed در 13:27 | |







نگاه تو ...

 

 

نگاه تو 

انعکاس صامت گرفتگی صدای یک فریاد است

              به من نگاه کن ...

  بگذار من - در سکوت صدای نگاه تو  -

        تراژدی مرگ همه فریاد ها را 

                     تجربه کنم ... ! 

 

 


[+] نوشته شده توسط vahed در 13:14 | |







من ( تو ) ام ...

 

هیچ کس را نداشت
               و حتی
                       هیچ نا کسی را . .
به باغها پناه برد ...
به تمامی درختهای از ریشه رمیده ی آفتاب ندیده
به خاک افتاده گلهای خزان زده ی پائیز روئیده
گفت : باورتان باد من ، باغبانم ...
                              مسخره اش کردند ...      

به دریاها پناه برد ...

مسحور از خود رمیدنها ، خرامیدنها و

-( در بستر تبدار سواحل )-

آرمیدنهای امواج

به قایقهای بادبان گم کرده گفت :

باورتان باد من ، بادبانم ...

                       مسخره اش کردند ...

به آسمانها پناه برد ...

مقهور عظمت ستاره های سیاره سازو زندگی پرواز و همیشه سر زنده

به تمامی ابرهای خانه بر دوش و پراکنده گفت : باورتان باد ،

من اشک از دیده فرو نغلطیده ی آسمانم ...

                      مسخره اش کردند ...

به کتابهای تالیف نشده پناه برد ...

گفت : من نه باغبانم ، نه بادبان  ، نه از یاد رفته ی سرشک دیده آسمان

که متن روی کار نیامده ی یک داستانم ...

                    مسخره اش کردند ...

به (خود)ش پناه برد

گفت : باورت باد من ، تو ام ...

                                و گریست ...

     
 
          

[+] نوشته شده توسط vahed در 17:24 | |







اشک نیاز . . .

 

 

بر روی صورتش چین و چروکهای زیادی وجود داشت .

 

پرسیدم : این همه برای چیست ؟

در جوابم گفت : خداوند تو را خوشبخت سازد و همیشه به مراد دلت برسی !

ولی من از حرف او هیچی نفهمیدم ، فکر کردم سوال مرا اشتباهی متوجه شده. دوباره پرسیدم : این همه چین و چروک جیست ؟ از کجاست ؟ و برای چیت ؟

و او با سر کشیدن جرعه شرابی از آه گفت :

جویبار اشکهایی است که از گونه هایم به خاطر روزگار ، به خاطر نامردیها و به خاطر دل شکسته است که در چهره من ایجاد شده ، تا قطره های اشک راه خود را گم نسازند و در بیابان افسردگی صورتم سر در گم نشوند ، تا همه به دنبال هم سرازیر شوند و زمین و زمان بیوفایی را سیراب کنند !!!!!

 

 


[+] نوشته شده توسط vahed در 17:24 | |



صفحه قبل 1 ... 3 4 5 6 7 ... 9 صفحه بعد