درد و دل |
||
"کلمه شانس در ناقوس ابلهان جاریست !" |
||
نويسندگان |
|
vahed |
آثار تاريخي يك عاشق |
|
شهريور 1398 آذر 1397 شهريور 1392 مرداد 1392 اسفند 1391 بهمن 1391 دی 1391 آذر 1391 آبان 1391 مهر 1391 شهريور 1391 مرداد 1391 تير 1391 خرداد 1391 ارديبهشت 1391 فروردين 1391 اسفند 1390 بهمن 1390 |
دوستان عاشق تنها |
|
|
دوستان عاشق |
|
|
وضعیت من در یاهو |
|
|
آمار وب |
|
كاربران آنلاين:
تعداد بازديدها: RSS |
طراح قالب: |
| نازترین قالب های وبلاگ |
موزیک و سایر امکانات |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Alternative content  
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
|
|
||
|
دور یا نزدیک ، راهش میتوانی خواند هر چه را آغاز و پایانی است ، - حتی هر چه را آغاز و پایان نیست - ! زندگی راهی است . از به دنیا آمدن تا مرگ ! شاید ، مرگ هم راهی است . راه ها را کوه ها و دره هایی هست ، اما - هیچ نزهتگاه دشتی نیست ! هیچ رهرو را مجال سیر و گشتی نیست ! هیچ راه بازگشتی نیست ! بی کران تا بی کران ، امواج خاموش زمان جاری است زیر پای رهروان ، خوناب جان جاری است ! آه . . . ای که تن فرسودی و هرگز نیاسودی ! هیچ آیا یک قدم ، دیگر توانی راند ؟ هیچ آیا یک نفس دیگر توانی ماند ؟ نیمه راهی طی شد اما نیمه جانی هست باز باید رفت تا در تن توانی هست باز باید رفت . . . راه باریک و افق تاریک ، دور یا نزدیک . . . !
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط vahed در 19:6 | ||
|
|
||
ای امید نا امیدی های منبر تن خورشید می پیچد به نازچادر نیلوفری رنگ غروبتک درختی خشک ، در پهنای دشتتشنه می ماند در این تنگ غروباز کبود آسما نها ، روشنیمی گریزد جانب آفاق دوردر افق ، بر لاله سرخ شفقمی چکد از ابرها باران نورمیگشاید دود شب آغوش خویشزندگی تنگ می گیرد به برباد وحشی می دود در کوچه هاتیرگی سر میکشد از بام و درشهر ، می خوابد به لالی سکوتاختران نجوا کنان بر بام شبنرم نرمک باده مهتاب راماه میریزد درون جام شبنیمه شب ، ابری به پهنای سپرمی رسد از راه و می تازد به ماهجغد می خندد به روی کاج پیرشاعری می ماند و شاعری می ماند و شامی سیاهدر دل تاریک این شبهای سردای امید نا امیدی های من !برق چشمان تو ، همچون آفتابمی درخشد بر رخ فردای من
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط vahed در 15:54 | ||
|
|
||
|
با جوانه ها، نوید زندگی است.
زندگی : شکفتن جوانه هاست.
هر بهار
از نثار ابرهای مهربان
ساقه ها پر از جوانه می شود
هر جوانه ای شکوفه می کند
شاخه چلچراغ می شود
هر درخت پر شکوفه باغ...
کودکی که تازه دیده باز می کند
یک جوانه است
گونه های خوشتر از شکوفه اش
چلچراغ تابناک خانه است
خنده اش بهار پر ترانه است،
چون میان گهواره ناز می کند...
ای نسیم رهگذر،به ما بگو
این جوانه های باغ زندگی،
این شکوفه های عشق،
از سموم وحشی کدام شوره زار
رفته رفته خار می شوند؟
این کبوتران برج دوستی
از غبار جادوی کدام کهکشان
گرگ های هار می شوند؟
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط vahed در 9:44 | ||
|
|
||
|
آنکس که درد عشق بداند اشکی بر این سخن بفشاند این سان که ذره های دل بی قرار من سر در کمند عشق تو ، جان در هوای توست شاید محال نیست که بعد از هزار سال روزی غبار ما را آشفته پوی باد در دور دست دشتی از دیده ها نهان بر برگ ارغوانی پیچیده با خزان یا پای جویباری چون اشک ما روان پهلوی یک دیگر بنشاند ما را به یکدیگر برساند . . .
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط vahed در 16:43 | ||
|
|
||
|
وقتی نسیم صبحگاهان – مست – گلهای باغ گیسوانت را افشاند و پرپر کرد و پرپر کرد بر روی پریشانی . من نیز ، در آینه چشم تو می دیدم پرواز روحم را در آفاق پریشانی . . .
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط vahed در 12:36 | ||